Nie zapomnijmy …

W dniu 28.01.2025r. uczniowie z klasy 5g i 3g1 naszej szkoły wzięli udział w konferencji, zorganizowanej przez Muzeum Regionalne w Dębicy, pt. ,,Sumienie Świata. Głos Polskiego Państwa Podziemnego i Rządu Polskiego na emigracji w sprawie niemieckich zbrodni na narodzie żydowskim w czasie II wojny światowej”.

Na początek zostały odczytane przez  dyrektora Muzeum Regionalnego w Dębicy pana Tomasza Czaplę i kustosza muzeum pana Artura Getlera fragmenty wspomnień Perela Fausta, których całość można znaleźć w ,,Sefer Dembic” w księdze Dębicy, która opisuje zagładę dębickich Żydów. W 1942r. wysiedlono getto dębickie, większość Żydów zawieziono do Bełżca i tam zgładzono. Około pół tysiąca Żydów spoczywa dziś w zbiorowej mogile w lesie na Wolicy.

Następnie została odczytana korespondencja, którą wysłano z terenów państwa podziemnego. Głos, który wybrzmiał z polskiego rządu do całego świata należał do Edwarda Raczyńskiego. Był to głos oficjalnie skierowany do wszystkich monarchów, rządzących na tym świecie, który mówił o tragedii na ziemiach polskich jakiej dokonali Niemcy na wyznawcach judaizmu.
Fragment depeszy z dnia 29 kwietnia 1943r. opisujący masakrę żydowską: ,,(…) Natychmiastowej, skutecznej pomocy może teraz udzielić potęga Aliantów. Imieniem milionów już pomordowanych Żydów, imieniem palonych i masakrowanych, imieniem heroicznie walczących i nas wszystkich na śmierć skazanych, wołamy wobec całego świata. Niech się już teraz, a nie w mrokach przyszłości, dokona potężny odwet Aliantów na krwiożerczym wrogu, niech sprzymierzeńcy uzmysłowią sobie nareszcie rozmiary odpowiedzialności dziejowej za bezczynność wobec bezprzykładnej- nad całym narodem popełnionej- zbrodni hitlerowskiej, której tragiczny epilog teraz się rozgrywa. Niech bohaterski, wyjątkowy w dziejach zryw straceńców getta pobudzi wreszcie świat do czynów w tej sprawie na miarę wielkości chwili.”
Następnie został pokazany film ,,Czas zagłady” zrealizowany przez Instytut Pileckiego we współpracy z Biblioteką Narodową. Ukazano w nim świadków holocaustu m.in. Stanisława Kowalika, Krystynę Budnicką. Filmy archiwalne pokazywały leżące na ulicach zwłoki, które nie robiły na przechodniach większego wrażenia. Wszechobecna śmierć i głód były codziennością milionów Żydów na terenach okupowanych przez Niemców, wybrzmiały także fragmenty pieśni obozowej, której autora do dziś nie znaleziono: ,,Grobu mieć nie będziesz przyjacielu; odór ciał palonych cuchnie w krąg; cienistej ścieżki więźnia kres i znoju, wędrówki kres i koniec ludzkich mąk (…) Nieważne, wszak jesteś jednym z wielu, z tych wielu co zapomniał o nich świat. Birkenau, przeklęte Birkenau oblane krwią i łzami, przez Boga zapomniane piekło dnia; Birkenau cierniowa droga; tysiące lat, tysiące ofiar, wspólny grób i królestwo zła gdzie nie ma Boga to Birkenau.”
Na koniec konferencji została wygłoszona nauka ,,Drodzy uczniowie, żebyście nie byli obojętni na ludzką krzywdę, żebyście nie byli obojętni także na prawdę, która jest rzeczą fundamentalną, nawet jeśli bardzo boli, nawet jeśli jest przykra, to jest prawdą samą w sobie; wartością niezwykle ważną”.